Z Ewangelii św. Marka (10,46-52)
Uzdrowienie niewidomego
Gdy Jezus wraz z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak, Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. Ten słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną! Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, ulituj się nade mną! Jezus przystanął i rzekł: Zawołajcie go! I przywołali niewidomego, mówiąc mu: Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię. On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa. A Jezus przemówił do niego: Co chcesz, abym ci uczynił? Powiedział Mu niewidomy: Rabbuni, żebym przejrzał. Jezus mu rzekł: Idź, twoja wiara cię uzdrowiła. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.
modlitwa brewiarzowa na każdy dzień
Komentarz "Okruchy Ewangelii" z Radia Watykańskiego
{audio width:400;autostart:no;loop:no;leftbg:F4A460;rightbg:8B4513}Okruchy Ewangelii|Radio Watykanskie|http://media01.radiovaticana.va/audiomp3/00338486.MP3;{/audio}