Sakrament Kapłaństwa
Nikt nie ma prawa do otrzymania sakramentu święceń, ponieważ nikt nie może przyznać sobie samemu tej posługi. Powołuje do niej Bóg.
Kto uważa, że rozpoznaje w sobie znaki powołania Bożego do posługi święceń,
powinien pokornie poddać swoje pragnienie autorytetowi Kościoła, na którym
spoczywa odpowiedzialność i prawo wybrania kogoś do przyjęcia sakramentu święceń.
Jak każda łaska, sakrament święceń może być przyjęty tylko jako niezasłużony dar.
Katechizm Kościoła Katolickiego 1578
- Dzięki sakramentowi święceń posłanie powierzone przez Chrystusa Apostołom nadal jest spełniane i kontynuowane w Kościele. Sakrament święceń obejmuje trzy stopnie; episkopat (biskup, który ma pełnie władzy), prezbiterat i diakonat.
- Wielkość kapłaństwa ukazywał Święty Proboszcz z Ars: "Kapłan prowadzi dalej dzieło odkupienia na ziemi..." "Gdyby dobrze zrozumiało się, kim jest kapłan na ziemi, można by umrzeć, nie z przerażenia, lecz z miłości...' "Kapłaństwo – to miłość Serca Jezusowego". Godność kapłaństwa nie oznacza osobistej doskonałości szafarzy. Niegodność kapłana nie jest przeszkodą dla działania Chrystusa (por KKK 1584).
- Ponieważ kapłan jest „wzięty z ludu” (por Hbr 5,1) i kapłaństwo rodzi się w naszych rodzinach, dlatego jest naszym obowiązkiem modlitwa o nowe powołania kapłańskie oraz o zachowanie powołań. Dniem szczególnych modlitw w tej intencji jest każdy pierwszy czwartek miesiąca. Modlitwy w tych intencjach podejmuje szczególnie Apostolat „Margaretka”.
- Kandydaci do kapłaństwa przygotowują się w Wyższym Międzydziecezjalnym Seminarium Duchownym w Opolu (strona: www.wsd.opole.pl). Formacja trwa sześć lat.